Type de document : Original Article

Auteurs

1 دانشجوی دکتری زبان وادبیات فرانسه، واحد علوم و تحقیقات تهران-دانشگاه آزاد اسلامی

2 گروه زبانهای خارجی (فرانسه) واحد علوم و تحقیقات تهران دانشگاه آزاد اسلامی

Résumé

    Le présent article a pour objet d’étudier les Nourritures terrestres d’André Gide (1869-1951) par la méthode analytique de Pierre Brunel, La loi d’émergence et La loi de flexibilité afin de mettre en évidence l’influence exercée de Saadi (1213-1292) par le lien entre un « Je » et un « Autre ». De plus, « la sagesse » et « la moralité » sont deux termes essentiels pour la découverte d’un exotisme enchanté vu dans l’image mystique du poète persan. L’auteur français par la réception du Gulistan de Saadi a fait de bonnes sentences dans ses Nourritures de sorte qu’elles témoignent la présence mystique de ce dernier. En outre, la fameuse formule d’Yves Chevrel (X et Y) montre le désir de Gide (la France) pour Saadi (l’Iran) dans la mesure où elle préconise une souplesse d’esprit pour connaitre la richesse poétique persane. On s’efforcera de montrer l’importance des lois de Pierre Brunel dans la connaissance de l’Autre où le regard d’un Je receveur apprécie à la fois le mysticisme et le spiritualisme.

Mots clés

Titre d’article [Persian]

تاثیر پذیری آندره ژید از سعدی : ازدیگرگرایی مجذوب تا پذیرش عرفانی

Auteurs [Persian]

  • سیده الهه سیادت زنجانی 1
  • مجید یوسفی بهزادی 2

1 دانشجوی دکتری زبان وادبیات فرانسه، واحد علوم و تحقیقات تهران-دانشگاه آزاد اسلامی

2 عضو هیات علمی گروه زبانهای خارجی (فرانسه) واحد علوم و تحقیقات تهران -دانشگاه آزاد اسلامی

Résumé [Persian]

مقاله حاضر در نظر دارد به مطالعه مائده های زمینی آندره ژید (1951-1869) با بهره گیری از روش تحلیلی پی یربرونول Pierre Brunel) (، قانون ظهور و قانون انعطاف پذیری پرداخته و اهمیت تاثیر گذاری سعدی (1292-1213) را در ارتباط میان "خویش" و " دیگری" نمایان سازد. بعلاوه "خرد " و " اخلاقیات" برای کشف دیگرگرایی مجذوب که در تصویر شاعر ایرانی دیده شده است، مهم تلقی می شوند. نویسنده فرانسوی با دریافت گلستان سعدی در مائده های خویش، حکایات ارزشمندی نگاشته است، بگونه ای که آن حکایات، حضورعرفانی سعدی را به اثبات می رسانند. علاوه بر این، قاعده ایو شورل (Y و Yves Chevrel : X) با بیان تمایل ژید (فرانسه) به سعدی (ایران) لازمه شناخت گنجینه ی شعر فارسی را یک انعطاف فکری می داند. بنابراین تلاش خواهیم کرد اهمیت قوانین پی یربرونول را در شناخت دیگری نشان دهیم و اینکه نزد دیگری، نگاه من دریافت کننده، به کمال گرایی و معرفت گرایی می پردازد.

Mots clés [Persian]

  • دیگر گرایی
  • ژید
  • پذیرش ادبی
  • حکایت
  • سعدی