Type de document : Original Article

Auteur

• Tahere zahedi

Diplômée de la langue et la littérature françaises

Résumé

Vladimir Propp en tant que structuraliste et folkloriste russe, a bien essayé de formuler un système unique qui fonctionne dans tous les contes sans tenir compte de la divergence entre la langue, la littérature et la culture. Le Livre du Roi ou Shâhnâmeh de Ferdowsî est l’un des chefs-d’œuvre de la littérature persane qui est considéré comme l’héritage et l’identité culturels de notre passé historique. Cette étude a pour but de déterminer si toutes ces structures constantes et les fonctions permanentes proposées par Propp sont applicables à travers une partie de Shâhnâmeh intitulée Zahhak. Propp a développé sa théorie en étudiant les contes populaires, qui ont une structure narrative relativement simple. Shâhnâmeh, étant une œuvre épique, est beaucoup plus complexe. Il serait important d’examiner dans quelle mesure les fonctions de Propp se rapportent à cette narration épique et si certaines d’entre elles sont plus pertinentes que d’autres. En plus, étant donné l’aspect indissociable de la forme et du fond, nous allons mentionner l’impact de l’épopée sur la société iranienne. Cela nous amène à bien analyser aussi les caractéristiques du conte et les notions atemporelles au confluent de la forme et du contenu qui caractérisent l’œuvre de Ferdowsî. Il serait intéressant d’examiner comment une représentation allégorique de la société ainsi que l’imperfection humaine se manifestent à travers le conte de Zahhak.

Mots clés

• Ferdowsi
• Propp
• Zahhak
• littérature épique
• structuralisme

Titre d’article [Persian]

تحلیل ریخت شناسی و روایی داستان ضحاک ماردوش

Auteur [Persian]

• طاهره زاهدی

دکتری زبان و ادبیات فرانسه دانشگاه تبریز

Résumé [Persian]

ولادیمیر پراپ به‌عنوان ساختارگرا و مردم‌شناس روسی تلاش کرد نظام واحدی را تدوین کند که در همۀ داستان‌ها بدون در نظر گرفتن واگرایی زبان، ادبیات و فرهنگ کار کند. کتاب شاهنامۀ فردوسی یکی از شاهکارهای ادبیات فارسی است که میراث فرهنگی و هویت گذشتۀ تاریخی ما محسوب می‌شود. هدف این پژوهش آن است که نشان دهد آیا تمام این ساختارهای ثابت و کارکردهای دائمی مورد نظر پراپ در بخشی از شاهنامه با عنوان ضحاک؛ کاربست‌پذیر هستند یا خیر. پراپ نظریۀ خود را با مطالعۀ داستان‌های عامیانه که ساختار روایی نسبتا ساده‌ای دارند، توسعه داد. شاهنامه که یک اثر حماسی بسیار پیچیده‌تر است. بررسی میزان اطلاق کارکردهای پراپ بر این روایت حماسی و اینکه آیا برخی از کارکردها نسبت به سایرین مرتبط ترند، حائز اهمیت خواهد بود. در ادامه با توجه به جنبۀ تفکیک‌ناپذیر شکل و محتوا، به تأثیر حماسه بر جامعۀ ایران اشاره می‌کنیم. این امر ما را به تحلیل ویژگی‌های داستان و مفاهیم جاودانه در تلاقی فرم و محتوا که مشخصۀ کار فردوسی است، سوق می‌دهد. جالب است بررسی کنیم که چگونه بازنمایی تمثیلی از جامعه و همچنین نقص انسان در داستان ضحاک تجلی یافته است.

Mots clés [Persian]

• فردوسی
• پروپ
• ضحاک
• ادبیات حماسی
• ساختارگرایی