Type de document : Original Article
Auteur
گروه فرانسه
Résumé
Dans la traduction d'une œuvre, il ne suffit pas de s'appuyer uniquement sur la transmission d'éléments linguistiques et structuraux ; en revanche, c'est la culture qui est l'esprit de la langue. Jusqu'à présent, l'un des problèmes principaux abordés dans la traductologie a été de savoir comment transférer des éléments culturels. Dans chaque langue, il existe des éléments culturellement marqués (culturèmes) qui posent des problèmes lors de la traduction et ont rarement un équivalent dans une autre langue. Dans la partie théorique, la présente étude vise à étudier le concept d'unités porteuses d'informations culturelles (culturèmes), en présentant leurs catégories et les différentes stratégies de traduction du point de vue de nombreux traductologues. Par la suite, dans la partie d’analyse, nous avions besoin d'un corpus qui reflète la culture iranienne, y compris les croyances, les concepts, les coutumes, les comportements sociaux, l'architecture, les noms propres, etc. De là, nous avons choisi le roman Mon oncle Napoléon, le chef-d'œuvre de l'écrivain et traducteur iranien Iradj Pezechkzad et sa traduction en français par Sorour Kasmaï. Puis, afin de mener une analyse approfondie, nous avons présenté la classification des exemples en s’appuyant sur les techniques de traduction, nous sommes parvenus à deux stratégies mutuelles mais complémentaires, à savoir « la préservation de l’étrangéité du culturème » et « la priorité au sens et l’acclimatation ». Enfin, nous avons analysé la traduction des échantillons à l'aide de la théorie mentionnée afin de nous assurer de la réussite de la traductrice dans le transfert de ces cultures.
Mots clés
Titre d’article [Persian]
راهبردهای ترجمه واحدهای حامل اطلاعات فرهنگی در رمان دایی جان ناپلئون به فرانسه
Auteur [Persian]
- مرجان فرجاه
دانشگاه علامه طباطبایی
Résumé [Persian]
در ترجمۀ یک اثر، تنها تکیه به انتقال عناصر زبانی و ساختاری کافی نیست، بلکه این فرهنگ است که روح زبان را می‌سازد. از گذشته تا‌کنون، یکی از اصلی‌ترین مسائل مورد بحث در علم ترجمه‌شناسی، چگونگی انتقال مفاهیم فرهنگی بوده است. در هر زبانی واحدهای حامل اطلاعات فرهنگی وجود دارند که به ندرت معادلی برای آن‌ها در زبان دیگر یافت می‌شود. مطالعه حاضر در بخش نظری به هدف بررسی مفهوم واحدهای حامل اطلاعات فرهنگی، ارائۀ دسته‌بندی و استراتژی‌های گوناگون ترجمۀ آن‌ها از دیدگاه ترجمه‌شناسان متعدد صورت گرفته است. پس از آن، در بخش تحلیلی نیازمند پیکره‌ای با بازتاب فرهنگ ایرانی اعم از اعتقادات، باور‌ها، رسومات، رفتار‌های اجتماعی، معماری، اسامی خاص و ... بودیم؛ از این روی رمان دایی جان ناپلئون، شاهکار ادبی ایرج پزشکزاد نویسنده و مترجم ایرانی و ترجمۀ آن به زبان فرانسه توسط سرور کسمایی را انتخاب نمودیم. برای تحقق پذیری تحلیلی دقیق، به ارائۀ دسته‌بندی نمونه‌های حاضر پرداختیم و همچنین با بهره‌جستن از تکنیک‌های ترجمه به دو استراتژی متقابل ولی تکمیل‌کننده یعنی "حفظ بیگانگی" و "اولویت معنایی" رسیدیم. در نهایت تحلیل ترجمۀ نمونه‌ها با استفاده از نظریۀ ذکر شده به هدف بررسی میزان موفقیت مترجم در انتقال واحدهای حامل اطلاعات فرهنگی را مورد مطالعه و بررسی قرار دادیم.
Mots clés [Persian]
- ترجمه‌شناسی
- واحدهای حامل اطلاعات فرهنگی
- استراتژی‌های ترجمه
- دایی جان ناپلئون
- ایرج پزشکزاد
)