Type de document : Original Article

Auteurs

• آروین رجبی ¹
• هدا خیاط ²

¹ Master en études françaises, Départemenr d’études européennes, Faculté des études mondiales, Université de Téhéran, Téhéran, Iran.

² Professeure assitante, Département de langue et littérature françaises, Faculté des sciences humaines, Université Bu-Ali Sina, Hamadan, Iran.

Résumé

Mahmoud est un roman iranien, originellement en persan, traduit par son auteur Rouhollah Hosseini à la suite de la pandémie de Covid-19. Dans cette fiction, le personnage principal tente inlassablement de commencer l’écriture d’un ouvrage qui sera le garant de sa réputation après sa mort monumentale mais, incapable de réaliser cette vocation, il s’engouffre dans ses pensées angoissantes à l’origine de sa peur du temps et se croit toujours en retard par rapport aux écrivains féconds qu’il admire et qui ont accompli leur mission en marquant leur empreinte de génie avant de mourir. Afin de comprendre le défi existentiel que subit Mahmoud et de déchiffrer la question fondamentale que pose l’auteur sur les obstacles de l’homme moderne, il est incontournable d’évaluer le concept du temps dans ce récit et d’interpréter l’état psychologique du personnage par une analyse sémiotique de la théorie du récit introduite par Paul Ricœur dans les années 80 et suivie par les travaux de Philippe Hamon sur le statut sémiologique du personnage.

Mots clés

• Temps
• récit
• personnage principal
• analyse sémiotique
• chronophobie

Titre d’article [Persian]

وقتی زمان می‌کشد: مطالعۀ نشانه‌شناختی رمان محمود

Auteurs [Persian]

• Arvin Rajabi ¹
• Hoda Khayat ²

¹ کارشناسی ارشد گروه مطالعات فرانسه، دانشکدۀ مطالعات جهان، دانشگاه تهران

² استادیار،‌ گروه زبان و ادبیات فرانسه، دانشکدۀ علوم انسانی، دانشگاه بوعلی سینا، همدان

Résumé [Persian]

محمود رمانی به زبان فارسی است که نویسندۀ آن، روح الله حسینی، در پی همه‌گیری کووید-۱۹ نوشته و به زبان فرانسه ترجمه کرده است. در این داستان، شخصیت اصلی به‌طور خستگی‌ناپذیری تلاش می‌کند تا شروع به نوشتن اثری کند که پس از مرگ‌اش ضامن شهرت او باشد، اما از آنجایی که نمی‌تواند به این هدف برسد، در افکار پریشان خود که ناشی از ترس از زمان هستند فرو می‌رود و مدام خود را پشت سر نویسندگان بارز مورد علاقه‌اش می‌بیند که پیش از مرگ نشانی از نبوغ خود بجا گذاشته‌اند. برای درک چالش وجودی پیش روی محمود و رمزگشایی از پرسش اساسی نویسنده در مورد موانع انسان مدرن، ارزیابی مفهوم زمان در این داستان و تفسیر وضعیت روانی شخصیت اصلی یک پرسش ضروری است. به همین منظور، تحلیل نشانه‌شناختی، به کمک نظریۀ روایی که پل ریکور در دهه 1980 ارائه کرده است و به دنبال آن آثار فیلیپ هامون در مورد نشانه‌شناختی شخصیت داستان، انجام می‌شود.

Mots clés [Persian]

• زمان
• روایت
• شخصیت اصلی
• تحلیل نشانه‌شناختی
• زمان‌هراسی

Titre d’article [English]

When the time kills: the semilogical study of Mahmoud novel

Résumé [English]

Mahmoud is an Iranian novel, originally in Persian, translated by its author Rouhollah Hosseini following the Covid-19 pandemic. In this fiction, the main character tirelessly tries to begin writing a work which will be the guarantor of his reputation after his monumental death but, unable to realize this vocation, he rushes into his distressing thoughts at the origin of his fear of time and constantly believes himself to be behind the fertile writers he admires and who accomplished their vocation by leaving their mark of genius before dying. In order to understand the existential challenge that Mahmoud undergoes and to decipher the fundamental question that the author asks about the obstacles of modern man, it is essential to evaluate the concept of time in this story and to interpret the psychological state of the character through a semiotic analysis of the narrative theory introduced by Paul Ricœur in the 1980s, followed by the work of Philippe Hamon on the semiological status of the character.

Mots clés [English]

• Time
• narrative
• main character
• semiotic analysis
• chronophobia