نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسندگان
1 دانشیار گروه زبانهای خارجی (فرانسه) واحد علوم و تحقیقات تهران -دانشگاه آزاد اسلامی
2 دانشجوی دکتری زبان و ادبیات فرانسه واحد علوم و تحقیقات دانشگاه آزاد اسلامی
چکیده
مقاله حاضر هدف دارد به شعر فرانکوفیل محمد علی اسلامی ندوشن (2022-1924) بپردازد و اهمیت سروده های او را در اشعاری با عنوان "گناه" و " چشمه" که پایه و اساس شعر مدرن فرانسه در ایران به شمار می رود، مورد بررسی قرار دهد. بعلاوه، ترجمه دیوان شعر گل های رنج و ملال پاریس اثر شارل بودلر انگیزه ای برای فعالیت های ادبی ندوشن در فرانسه تلقی می شود، زیرا وی شاعر فرانسوی را الگویی برای آفرینش ادبی خود می داند. بدین ترتیب، " اندوه" و "ناامیدی" برای کشف ریشه های شعر فرانکوفیل دو مضمون اساسی اند بطوریکه اسلامی ندوشن با الهام گرفتن از بد بینی و تخیل بودلر تلاش می کند در مقابل سرنوشت بشر، شاعری روشن بین باشد. در نتیجه، تلاش خواهیم کرد با تکیه بر مضامینی مانند "انزوا" و" اضطراب" فرانکوفیلی را در قالب شعر که دست آورد ادبی ندوشن در ایران تلقی می شود، آشکار سازیم.
کلیدواژهها
عنوان مقاله [English]
Mohammad- Ali Eslâmi-e Nodouchane and Francophile poetry in Iran
چکیده [English]
This article aims to highlight the importance of the francophile poetry of Mohammad-Ali Eslami Nodooshan (1924-2022), and discuss the importance of his compositions through poems titled “Sin” and “Fountain,” which are the basis of modern poetry in Iran. Furthermore, the translation of “The Flowers of Evil” and “Paris Spleen” by Charles Baudelaire is considered a motivation for Nodooshan’s literary activities in France because he sees Baudelaire as a role model for his literary creation. Therefore “melancholy” and “frustration” are two main themes to discover the roots of francophile poetry, such that Eslami Nodooshan, inspired by Baudelaire’s pessimism and imagination, tries to be a visionary poet against human destiny. As a result, we will try to examine francophilia in the form of poetry, which is considered Nodooshan’s literary achievement in Iran, relying on themes such as “isolation” and “anxiety“.
کلیدواژهها [English]
- Francophilia
- Poetry
- Eslâmi-e Nodouchane
- melancholy
- Charles Baudelaire