نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسنده
Département de Français, Faculté des langues étrangères, Université d'Alger 2 Abou el Kacem Saadallah
چکیده
حالات و رویکردهایی که نویسنده در خلال آفرینش‌های خود، در مقابل مفهوم‌سازی‌اش از اولین محیط روایی که ما «طبیعت» می‌خوانیمش، اتخاذ می‌کند، همه مؤلفه‌هایی هستند که جوهره و ابعاد اثر او را تعیین می‌کنند: به ویژه لایه‌های مختلف آن و سازگاری‌ها و غلظت‌های متفاوت عناصر آن. اما خواننده، در نقش خود، ناگزیر، به هرگونه تحریف روایت طبیعیِ نهفته در پس روایت فرهنگی توجه و حساسیت بسیاری دارد. برخی از نویسندگان، با درک جذابیتی که این نوع عصیان‌ها می‌توانند داشته باشند، آن را به موضوع اصلی طرح داستان خود بدل کرده‌اند. اثر سیاره‌ی میمون‌ها گواهی بر این امر است. نقد رفتارشناسانه، پیش از هر چیز، مطالعه‌ی هرگونه پیکره‌ی ادبی به‌مثابه‌ی لایه‌بندی روایتی فرهنگی و یک یا چند روایت طبیعی، قطعه(ها) یا عنصر(های) این روایت(ها) است. این نقد به‌نوعی واکاوی بازتاب و بارنمایی‌های روایات طبیعی در متون ادبی است؛ پس می‌توان گفت این نوع نقد رویکردی ادبی است به علیت‌ها، کارکردها، ثبات و وضعیت اشیاء آن. همچنین، بازبینی واقعیت حیوانات و سهم آن در ادبیات است. از دیدگاه نقد رفتارشناسانه، هر گونه خود داستانی است. از این رو مطالعه‌ی داستان از طریق گونه‌ها می تواند جالب باشد. چه افسانه های ازوپ، چه آثار بیدپایی، آثار کافکا، جورج اورول یا برنارد وربر، هر متن ادبی که شامل شخصیت‌های حیوانی باشد، پیکره‌ا‌ی احتمالی برای نقد رفتارشناسانه است.
کلیدواژه‌ها
عنوان مقاله [English]
Ethocriticism, a New Approach: a Comparative Study of Aesop's and La Fontaine's Fables
چکیده [English]
The postures and approaches that the writer adopts, during his creations, vis-à-vis his impregnations of the first narrative environment that we call “nature”, are all parameters that define the substances and dimensions of his work: especially its different layers and the different consistencies of its elements. The reader, for his part, remains, inevitably, very attentive to any distortion of the latent natural narrative, behind the cultural narrative. Certain authors, having grasped the interest that this kind of transgressions can have, have made it the main object of their intrigue; The Planet of the Apes is an edifying demonstration of this. Ethocriticism is, first of all, the study of any literary corpus as a superposition of a cultural story and one or more natural stories, fragment (s) or element (s) of this (s) story ( s). It is a questioning around the repercussions of natural narratives on literary texts and, through this, a literary approach to the causalities, functions, consistencies and status of its objects. It is also a reconsideration of animal reality and its contributions to literature. From an ethocritical perspective, every species is itself a story, hence the interest in studying the story through the species. Whether it is Aesop's fables, those of Bidpaï, the works of Kafka, George Orwell or Bernard Werber, any literary text featuring animals is a potential corpus for ethocriticism.
کلیدواژه‌ها [English]
- literature
- Nature
- Ethology
- Approach
- Ethocritical
)