نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

• صدیقه شرکت مقدم ¹
• فرناز ساسانی ²
• مینا مظهری ¹
• مریم نظامی ³

¹ دانشگاه علامه طباطبایی

² گروه مترجمی زبان فرانسه دانشکده ادبیات فارسی و زبان های خارجی دانشگاه علامه طباطبائی

³ کارشناس ارشد-ترجمه شناسی-دانشگاه علامه طباطبائی

چکیده

کتاب نادیا اثر آندره برتون به عنوان یک ژانر فراواقع‌گرایانه، آکنده از جملاتی است که در زیرساختِ خود، ناخودآگاه، وهم و تخیّل نویسنده را به تصویر کشیده‌است. در این پژوهش برآنیم تا برمبنای آراء ژان بلمن-نوئل از منظر تحلیل و کشف ناخودآگاه متن، به بررسی ترجمۀ کاوه میرعباسی بپردازیم تا دریابیم آیا مترجم به درستی عناصر روانشناسانه را که در نوشتارِ خودکار، رویا، تداعی آزاد و استفاده از عناصر متضاد به شیوۀ سورئالیست‌ها نمود یافته است را در زبان مقصد بازآفرینی کرده است. بدین منظور ابتدا متن زبان مبداء با در نظر گرفتن عناصر یادشده و همچنین ساختار جمله‌ها، تکرار مضامین، استعاره‌ها، شگردها و نوع انتخاب واژه‌ها و سایر نشانه‌های متن در زبان مبداء تحلیل می‌شود تا ناخودآگاه نویسنده از آن بیرون کشیده شود و سپس با مقایسه ترجمۀ آن در زبان مقصد مشخص شود که مترجم تا چه اندازه در بازسازی آن درست عمل کرده است. نتایج پژوهش نشان می‌دهد میرعباسی با توسّل به ترجمۀ تحت الفظی تا حد زیادی در بازآفرینی ناخودآگاه متن موفق عمل کرده است.

کلیدواژه‌ها

• ترجمه
• ادبیات فراواقعی
• نادیا
• ژان بلمن-نوئل
• عناصر روانشناسی