نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسندگان
1 گروه فرانسه، دانشکده ادبیات، دانشگاه الزهراء، تهران، ایران.
2 ارشد مترجمی فرانسه، گروه زبان و ادبیات فرانسه، دانشگاه تهران
چکیده
نزد الیف شافاک، نویسنده، داستان کوتاهنویس، رسالهنویس، سخنران، متخصص و فعال علوم سیاسی، ابعاد زندگینامه به محدودیتهای یک زندگی ختم نمیشود. شافاک به عنوان نماینده جامعه نویسندگان زن، تلاشی نسبتاً متکثر برای کشف «خود» فیزیکی، خانوادگی، اجتماعی و تاریخی خود را انجام میدهد که همان تلاش همه نویسندگان زن یا همه زنانی است که همیشه میان دیوارهای جوامع مردسالار محصور هستند. اما چگونه یک نویسنده می تواند تخیل را وارد خودنگاری کند؟ آیا شافاک موفق به انجام آن شده است؟ آیا استفاده از داستان و گذار از خودنگاری به تخیل در خودنگاری می تواند به او کمک کند تا بدون ترس از قضاوت شدن، خود را بهتر بشناسد و زنان دیگر، محدودیت ها و موقعیت آن ها را بازتعریف کند؟ این مسئله ای است که این مقاله به آن خواهد پرداخت. پیکرهی مطالعاتی کار متشکل از چهار رمان شافاک، حرامزاده استانبول (2007)، شیر سیاه (2009)، شرافت (2013) و سه دختر حوا (2018) خواهد بود.
کلیدواژهها