سعیده بوغیری؛ محمود رضا گشمردی؛ رویا لطافتی؛ پریوش صفا
چکیده
بررسی موفقیت تحصیلی در سطح دانشگاهی پارادایم نسبتا تازه‌ای را در حوزه پژوهش‌های روان‌شناسی آموزش در دنیا تشکیل می‌دهد و کشورهای انگلیسی‌زبان، به خصوص ایالات متحده و کانادا در این قلمرو پیشرو هستند. مفهوم موفقیت تحصیلی تقریبا از دو دهه پیش در پژوهش‌های ایران نیز مطرح شده است. با این حال بیشتر این پژوهش‌ها به سطوح دبستان و دبیرستان ...
بیشتر
بررسی موفقیت تحصیلی در سطح دانشگاهی پارادایم نسبتا تازه‌ای را در حوزه پژوهش‌های روان‌شناسی آموزش در دنیا تشکیل می‌دهد و کشورهای انگلیسی‌زبان، به خصوص ایالات متحده و کانادا در این قلمرو پیشرو هستند. مفهوم موفقیت تحصیلی تقریبا از دو دهه پیش در پژوهش‌های ایران نیز مطرح شده است. با این حال بیشتر این پژوهش‌ها به سطوح دبستان و دبیرستان مربوط می‌شوند، بنابراین آموزش عالی توجه ویژه‌ای را در این خصوص طلب می‌کند، به خصوص با در نظر گرفتن این امر که امروزه تحصیلات دانشگاهی گذرگاه اصلی به سوی حرفه‌ای‌سازی و تربیت شهروندان آینده به شمار می‌رود و بویژه در حوزه زبان های خارجی. در این مقاله پیش از هر چیز به ارائه تعاریفی از مفهوم موفقیت تحصیلی دانشجویان در ایران می‌پردازیم. به عبارت دقیق‌تر تلاش می‌کنیم به روشن‌سازی شماری از تفاوت‌های موجود بافتی در سطح اجتماعی و فرهنگی، اقتصادی و نظام دانشگاهی بین کشورهای یادشده و ایران بپردازیم. این تحقیق بر اساس رویکرد توصیفی تحلیلی مبتنی بر منابع کتابخانه ای بیشتر بصور ت کیفی تا کمی بر مطالعه مفهوم موفقیت دانشگاهی متمرکز است. به این ترتیب، می‌توانیم به مطرح کردن مفهوم موفقیت تحصیلی در سطح دانشگاهی در یک پارادایم مستقل پژوهشی بپردازیم تا به نحوی نظام‌مندتر و به خصوص بافت‌محور به پیشبرد این موضوع در پژوهش‌های مربوط به روان‌شناسی آموزش در حوزه زبان فرانسه در ایران کمک کنیم.
آسیه خواجه علی؛ محمود رضا گشمردی؛ روح الله رحمتیان؛ رویا لطافتی
چکیده
از بین وظایفی که معلمان بر عهده دارند، به نظر می‌رسد یکی از مواردی که بیشتر مایه‌ی دغدغه ی آنهاست، ارزشیابی میزان یادگیری زبان‌آموزان باشد، آن هم در رویکرد کنشی و به ویژه رویکرد مبتنی بر توانایی‌های ایشان. ارزشیابی مرحله‌ای اساسی در فرآیند یادگیری است که هم به یادگیری بهتر و هم به رضایت فراگیران کمک می‌کند، و به عبارت دیگر، عنصری ...
بیشتر
از بین وظایفی که معلمان بر عهده دارند، به نظر می‌رسد یکی از مواردی که بیشتر مایه‌ی دغدغه ی آنهاست، ارزشیابی میزان یادگیری زبان‌آموزان باشد، آن هم در رویکرد کنشی و به ویژه رویکرد مبتنی بر توانایی‌های ایشان. ارزشیابی مرحله‌ای اساسی در فرآیند یادگیری است که هم به یادگیری بهتر و هم به رضایت فراگیران کمک می‌کند، و به عبارت دیگر، عنصری جدایی ناپذیر از این فرآیند است که گاه از چشم معلمان پنهان مانده و اهمیت آن مورد توجه آنها و موسسات آموزشی قرار نمی-گیرد. بنابراین، به منظور تقویت یادگیری و تشخیص میزان رشد توانایی‌های زبان‌آموزان در پایان دوره‌ی آموزشی، نحوه‌ی عملکرد معلمان در ارزشیابی نیازمند تغییراتی است که به پیشرفت در یادگیری منجر شود. بدین منظور، آگاهی از عمکرد معلمان در ارزشیابی و شیوه‌هایی که آنها در ارزشیابی زبان‌آموزان به کار می‌گیرند، ضروری به نظر می‌رسد. در این پژوهش عملکرد گروهی از معلمان زبان فرانسه در ارزشیابی زبان‌آموزان و در اتخاذ تصمیم نهایی در این زمینه مورد مطالعه قرار گرفته‌است. انتایج این تحقیق نشان می دهد که عملکرد معلمان در ارزشیابی به خوبی با دیدگاه های جدید ارزشیابی سازگار نیست. بنابراین این نتایج می توانند در طراحی برنامه‌های آموزشی در جهت حرفه‌ای کردن عملکرد ارزشیابی معلمان زبان فرانسه مفید واقع شود.