شراره چاوشیان
چکیده
طاهر جاعوط، شاعر، نویسنده و خبرنگار الجزایری، در نوشته‌هایش، از خشونتی که از زمان استعمار تا پسااستعمار در کشورش پابرجامانده، سخن می‌گوید. پرسشی مهم که با توجه به نوشته‌هایش مطرح می‌شود این است که اثری که به‌طور طبیعی چندصدا است، در بزنگاه واقعیت و خیال قرار دارد، حوزه‌ها، زبان‌ها و اصطلاح‌های (کتبی و شفاهی) گوناگون ...
بیشتر
طاهر جاعوط، شاعر، نویسنده و خبرنگار الجزایری، در نوشته‌هایش، از خشونتی که از زمان استعمار تا پسااستعمار در کشورش پابرجامانده، سخن می‌گوید. پرسشی مهم که با توجه به نوشته‌هایش مطرح می‌شود این است که اثری که به‌طور طبیعی چندصدا است، در بزنگاه واقعیت و خیال قرار دارد، حوزه‌ها، زبان‌ها و اصطلاح‌های (کتبی و شفاهی) گوناگون را دربر میگیرد، تا چه اندازه از مشکلات خشونت، هویت، بینافرهنگی و زبانی پرده برمیدارد و همزمان مخاطب را نیز جذب می کند. برای رسیدن به جمعبندی دربارهی ترسیم و نمایش خشونت در مجموعه آثار جاعوط، عمدتاً به سه اثر او داروغه ها، مصادره شده، آخرین تابستان خرد، که در محدوده ی رمان و در رفت و آمد میان واقعیت و خیال هستند پرداختهایم. با تکیه بر تحلیل گفتمان در رمان های مذکور به این نتیجه خواهیم رسید که جاعوط با برقراری پیوند میان محتوا و شکل خشونتی که الجزایر را به لرزه درآورده را نشان می دهد.