آفاق مساح؛ محمد زیار؛ رویا رزاقی
چکیده
در چارچوب مبادلات فرهنگی، عامل مهاجرت به عنوان یکی از ابزارهای اصلی انتقال ادبیات و فرهنگ از زبانی به زبان دیگر شناخته شده است. بررسی ژرف تر این ابزار مهم نشان می دهد که نوشتار مهاجرت نتیجه کوشش های نویسنده ای است که اغلب برای انتقال داده های فرهنگی با ابزار مهاجرت، قهرمانانی را بر می گزیند؛ این قهرمانان همواره در باز آفرینی یک نقش ...
بیشتر
در چارچوب مبادلات فرهنگی، عامل مهاجرت به عنوان یکی از ابزارهای اصلی انتقال ادبیات و فرهنگ از زبانی به زبان دیگر شناخته شده است. بررسی ژرف تر این ابزار مهم نشان می دهد که نوشتار مهاجرت نتیجه کوشش های نویسنده ای است که اغلب برای انتقال داده های فرهنگی با ابزار مهاجرت، قهرمانانی را بر می گزیند؛ این قهرمانان همواره در باز آفرینی یک نقش نو در جامعه ی جدید دست دارند.یکی از نویسندگان مهاجر ایرانی که نوشتار مهاجرانه اش خارج از این قاعده کلی قرار می گیرد گلی ترقی است. ما در پژوهش حاضر کوشیده ایم نشان دهیم چرا برغم آنکه نوشتار این نویسنده به عنوان نوشتاری مهاجرانه تلقی شده است، داستانهایی که وی در جهان ادبی خود آفریده است، پر از قهرمانانی است که خوش دارند نقش خود را در موطن خویش ایفا کنند بخصوص در شمیران محله قدیمی نویسنده که همواره غوغای دلپذیر شهری آشنا را حفظ کرده است و باغچه ای دارد که تجلی گاه خوابی است سبز.
محمدرضا خدیور؛ محمد زیار
چکیده
یکی از عناصر داستان و روایت که نقش اساسی در آثار نویسندگان واقع‌گرا دارد،"توصیف" است.نویسندگان مکتب رئالیسم بر این عقیده‌اند که بیان و توصیفِ هر چه بیشترِ جزئیات، "تأثیر واقعیت" موجود در متن را تقویت می‌کند. بنابراین "توصیف‌ها" نقش مهم و کاربردی در به تصویر کشیدن محیط‌ها ، حقایق و بازنمایی وقایع بر عهده دارند.رمان‌های به اصطلاح "واقع‌گرایانه" ...
بیشتر
یکی از عناصر داستان و روایت که نقش اساسی در آثار نویسندگان واقع‌گرا دارد،"توصیف" است.نویسندگان مکتب رئالیسم بر این عقیده‌اند که بیان و توصیفِ هر چه بیشترِ جزئیات، "تأثیر واقعیت" موجود در متن را تقویت می‌کند. بنابراین "توصیف‌ها" نقش مهم و کاربردی در به تصویر کشیدن محیط‌ها ، حقایق و بازنمایی وقایع بر عهده دارند.رمان‌های به اصطلاح "واقع‌گرایانه" به نوعی با استفاده از توصیف‌های دقیق و غالباً مفصّلنقبی از گفتار به دیدار می‌زنند و به بیان دیگر نوشتار را در ذهن خواننده مصّور می-کنند. بنابراین، توصیف یکی از مکانیزم‌هایی است که به وسیلۀ آن رمان می‌تواند توهّم واقعیت ایجاد کند.نزد راوی این نوع رمان‌ها، همۀ جزئیات حتی آنهایی که به ظاهر بی‌اهمیت و غیر‌ضروری هستند، مهم تلقی خواهند شد چرا که داستان را قابل قبول و باورپذیر می‌کنند. توصیف‌های واقع‌گرایانه تأثیر بسیاری بر روند داستان می‌گذارند. به عبارت دیگر، آنها برای "واقع‌گرایی و حقیقت‌نمایی" در متن حضور دارند. بنابراین، "توصیف"، یکی از شیوه‌های بیان مورد علاقۀ نویسندگان واقع‌گرا می باشد و یکی از سازوکارهایی است که به وسیله آن رمان می‌تواند واقعیتی دروغین را به تصویر بکشد.در قرن بیستم، ریمون کنو، نویسنده‌ای که به جنبش سوررئالیسم پیوست، استفاده بیش از حد از"توصیفات" را در آثار رئالیسم به طنز و نقیضه کشید. در این مقاله، از خود خواهیم پرسید که چگونه کنو، بنیانگذار اولیپو، توصیفات واقع‌گرایانه‌ای را که تا آن زمان همیشه وظیفۀ حقیقت‌نمایی را به دوش می‌کشیدند، به چالش می‌کشد. توصیف‌های کنو اغلب واگرایانه است و به جای کمک به خواننده برای تصور شخصیت‌ها، اشیاء و مکان‌ها، درک آنها را به تعویق می‌اندازد.